21. BİRGƏ RAZILAŞMA VƏ DİKTATURA (DİKTATOR)
21.
BİRGƏ RAZILAŞMA VƏ DİKTATURA (DİKTATOR)
Əvvəlcə DİKTATURAnın mahiyyəti haqqında bəzi məqamları
izah edək. DİKTATURA nədir və kimə DİKTATOR deyirik?
DİKTATURA anlayışını şərh etməzdən öncə bir sıra
digər əlaqəli məfhumların mahiyyətini qısaca xatırlayaq. Artıq bilirik ki,
BİRGƏ RAZILAŞMA KONSEPSİYASI (bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/1-birg-razilasma-konsepsiyasi.html)
nə üçün bizə lazımdır və sözügedən ideoloji konsept hər birimizin XOŞBƏXT cəmiyyətdə
yaşamasının təmin edilməsi zərurətindən yaranıb. Təbii ki, özünüdərk edən
FƏRDin XOŞBƏXTLİYinin təməlində birinci növbədə birmənalı şəkildə AZAD olması
dayanır (AZADLIQ nədir? Bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/15-birg-razilsama-v-azadliq.html).
Bununla belə, biz öz azadlığımızın müəyyən bir hissəsinin məhdudlaşdırılmasına könüllü
olaraq hamılıqla razılaşaraq BİRGƏ RAZILAŞMAnı (Ən Ali QANUN) ona görə qəbul
edirik ki, bir-birimizin hüquq və azadlıqları toxunulmaz olsun, onu daimi
qoruyaq və dinc şəraitdə XOŞBƏXT yaşayaq (bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/birg-razilasma-mn-sn-v-o.html).
Bunu təmin etməkdən ötrü də BİRGƏ RAZILAŞMA əsasında biz bir mexanizm yaradıb
ona müstəsna səlahiyyətlər (GÜC) verməklə bütün bu cür məsələləri tənzimləməyi ona
etibar edib həvalə edirik. Yaratdığımız DÖVLƏT adlandırdığımız həmin GÜC
aparatının ən ali vəzifəsi, öhdəliyi isə BİRGƏ RAZILAŞMA, eləcə də onun müddəalarına
uyğun (zidd olmayan) tərtib olunan QANUNLARI (QANUN nədir? Bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/4-birg-razilasma-v-qanunlar.html)
əsas tutmaqla (həm də hifz etməklə) Mən, Sən və Onun, yəni bizim hər birimizn
XOŞBƏXT həyat sürməsinə şərait yaratmaqdan ibarətdir.
Əgər kimsə
DÖVLƏTİN GÜCünü qeyri-leqal olaraq məminməsiyibsə, bu artıq Mən, Sən və Ona, hər
bir cəmiyyət üzvünə qarşı edilmiş bağışlanmaz cinayətdir. Çünki bu, bizim BİRGƏ
RAZILAŞMAnı məhv etməklə, AZADLIĞımızı əlimizdən alaraq, bizi XOŞBƏXT olmaq imkanından
məhrum edir. Beləliklə də, Mən, Sən və Onun - hər bir cəmiyyət üzvünün iradəsinin
ziddinə olaraq BİRGƏ RAZILAŞMAnı məhv
etməyə yönəlmiş və AZADLIĞIMIZI əldən almaqla bizi XOŞBƏXT olmaqdan məhrum edən
qrup, şəxs - DİKTATURA rejimi, yaxud DİKTATOR adlanır. Bütün cəmiyyətlərdə belə
insanlar potensial olaraq var və kamilləşməyənə qədər yəqin ki, həmişə olacaq.
Ona görə də BİRGƏ RAZILAŞMA tərəfdarları daima tətikdə olmalı, VƏTƏNDAŞ KİMLİYİni
(bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/7-birg-razilasma-v-vtndasliq-institutu.html)
və CƏMİYYƏTİni ən yüksək səviyyədə gücləndirməlidirlər.
Deməli, DİKTATOR (DİKTATURA) ilk növbədə bir şəxsin
və ya bir hər birimiz tərəfindən BİRGƏ RAZILAŞMA ilə müstəsna səlahiyyətlər
verdiyimiz və yeganə GÜC mənbəyi olaraq tanıdığımız DÖVLƏT adlı mexanizmin GÜCü
üzərindəki HAKİMİYYƏTə (HAKİMİYYƏT nədir? Bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/6-birg-razilasma-v-hakimiyyt.html)
özbaşına sahiblənərək ondan Mən, Sən və Onun, yəni bizim hamımızın mənafeyi üçün deyil, özünün, ailəsinin,
tayfasının və s. arzu və istəklərinə, maraqlarına, şıltaqlıqlarına uyğun olara istifadə
etməsidir. Halbuki, biz DÖVLƏTİ heç də
buna görə yaratmamışıq (DÖVLƏT niyə lazımdır? Bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/5-birg-razilasma-v-dovlt.html).
Ümumiyyətlə, DİKTARURAnın mahiyyətini
aydınlaşdırmaq üçün onun bir sıra özəl xüsusiyyətlərini müəyyən edə bilərik.
1. DİKTATURA
üçün BİRGƏ RAZILAŞMA (QANUN) ən böyük düşməndir. DİKTATORun yanaşmasına görə,
QANUN onun özüdür, yəni “şah qanundur, qanun şah deyil” prinsipi ilə yaşayır. Kağız
üzərində hər şey normal görünə bilər lakin onu işlədən bütün institutlar
düşünülmüş şəkildə sıradan çıxarıldığından QANUN faktiki olaraq işləməyir.
Yalnız DİKTATURA üçün təhlükə yaratmayan səviyyələrdə imitasiya, görüntü
yaranması məqsədi ilə ictimaiyyətə “tamaşalar” göstərilir (hansısa məmuru rüşvətə
görə həbs etmək və s.).
QANUNun iflic vəziyyətə salınması DİKTATORdan (eləcə
də, ailə üzvləri, tayfası, yaxın çevrəsindən) savayı bütün cəmiyyət üçün birmənalı
olaraq ən böyük təhlükədir. Ona görə də hətta ən yüksək vəzifələrdə olan
yaltaq, müti məmurlar belə daim qorxu içərisində yaşayırlar. Çünki nəyi və necə
etmək lazım olduğunu göstərən QANUN işləmədiyinə görə DİKTATORun
şıltaqlıqlarının asanlıqla qurbanına çevrilə bilirlər.
2. DİKTATURA
mükəmməl təhsili, cəmiyyətin maariflənməsini özünə ən böyük təhlükə görür. Əlbəttə,
haqlıdır, çünki normal, yüksək təhsili olan şəxslərin hüquqlarını pozmağı
bacarmaz, onları manupulyasiya edərək asanlıqla idarə edib öz hegemonluğunu
qura bilməz.
3. DİKTATURA özünün guya ki, legitim olduğunu gözə
soxmaq üçün ancaq və ancaq yan-yörəsinə onu
mədh edənləri, yaltaqları toplayar və onlardan təbliğat maşını kimi istifadə edər.
Xalq şairi, xalq artisti, xalq yazıçısı, əməkdar mədəniyyət xadimi, əməkdar incəsənət
xadimi və s. çeşidli adllarla cəmiyyətə ziyalı kimi sırınan mütilərin
timsalında mədhçilik ən yüksək səviyəyə qalxır. Əslində isə onlar ZİYALI deyillər
(ZİYALI kimdir, necə olmalıdır? Bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/11-birg-razilasma-v-ziyali-institutu.html).
DİKTATOR sözügedən yaltaqları müxtəlif üsullarla şirnikləndir və məddaha
çevirir (ev vermək, xüsusi təqaüdlər təyin
etmək, medal-ordenlər vermək və s.).
4. DİKTATURAda müxtəlif cinayət əməlləri törətmiş,
ləkəli adamlar samballı vəzifələrə təyinatlar alırlar. Burada iki başlıca məqsəd
var. Birincisi odur ki, belə adamların təyinatını görən cəmiyyət mənəvi
deqradasiyaya məruz qalsın, düşkünlük yaransın, insanların ədalətə, qanuna və ən
əsası özlərinə olan inamları itsin. Yəni
cəmiyyətə bir mesaj verməkdir ki, yalnız yaltaq, rüşvətxor, korrupsioner
olanlar dəbdəbəli, lüks həyat yaşaya bilərlər. İkincisi isə onunla bağlıdır ki,
əli cinayətə batmış adamları istənilən vaxt törətmiş olduqları cinayətlərini qabardaraq asanlıqla həbs etmək və əllərində
olan hər şeyi ala bilirlər. Ona görə də bu tip adamlar DİKTATORA qarşı xüsusi sədaqət
göstərməyə meyilli olurlar. Çünki qanunun aliliyi təmin olunan cəmiyyətdə
onların yeri həbsxanadır.
5. DİKTATURA
Ədalətli məhkəmə sistemi institutunu məhv edir, yalnız quruca adını (görüntü
üçün) saxlayır. Çünki ədalətli məhkəmə fəaliyyət göstərsə, ilk növbədə QANUNların
aliliyini təmin etməlidir. Belə olan halda isə birinci olaraq DİKTATOR özü mühakimə
edilməlidir (ƏDALƏT MƏHKƏMƏSİ nədir, necə olmalıdır? Bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/10-birg-razilasma-v-dalt-mhkm-hakimiyyti.html)
6. AZAD MƏTBUATın olmaması. DİKTATORA 24 saat ərzində
təbliğatı ilə məşğul olan, şoularını göstərən TV-lər lazımdır, xalqın, cəmiyyətin
problemlərini qabardan, həll yollarını araşdıran kanallar, KİV-lər onun düşmənidir.
Bunun üçün də jurnalistlər, qələm əhli ya müxtəlif şirnikləndirici vasitələrlə ələ
alınır (ev verilir, təqaüd verilir, vəzifə, orden verilir və s.), vicdanlı jurnalistlər isə təqib edilir, şərlənərək
həbs edilir və s. Ona görə də DİKTATOR AZAD MƏTBUATa da qənim kəsilir, onu
sıradan çıxarır (AZAD MƏTBUAT necə olur? Bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/9-birg-razilasma-v-azad-mtbuat.html
)
7. Fikir (düşüncə) azadlığının, PLÜRALİZMin
olmaması. Məlumdur ki, alternativ düşüncə olmayan bir cəmiyyət faktiki ölümə məhkumdur.
Əgər bir cəmiyyətdə alternativ fikirlər qəbul edilmirsə, o cəmiyyətin
inkişafından söhbət gedə bilməz (PLÜRALİZM nədir? Bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/09/18-birg-razilasma-v-pluralizm-fikir.html).
PLÜRALİZM DİKTATOR üçün başağrısıdır.
DİKTAORLARIN iki başlıca zəif cəhəti var:
1. Cəmiyyətin olduqca az bir hissəsini təşkil edirlər.
2. Güclü bir ideolgiyası olmayır. Burada yalnız
hansısa şəxsə (əsasən özünə) pərəstişlik formalaşdırılır və həmin şəxsin (eləcə
də ailə üzvlərinini) az qala məcazi desək,
Allahın bacısı oğlu olması cəmiyyətə təlqin edilir. Bütün yaxşı işlər (inkişaf
və s.) onun adıyla bağlanır, səhərdən-axşama kimi müti KİV-lər ancaq təbliğat
maşını rolunda çıxış edir. DİKTATORun leksikonunu, nitqini mənəmliklə (əslində
komklekslilik sindiromudur) bağlı kəlmələr bəzəyir (“mən hər şeyi bilirəm”, “mən
deyəndir” “mən, məm, mən...” və s.).
3. Ədalətsiz, qanunları, hüquq və azadlıqları
tapdalayan olur. Buna görə də cəmiyyətin mütləq əksəriyyəti tərəfindən tədricən
nifrətə, kinə, qəzəbə düçar olur.
DİKTATORların hökm sürdüyü cəmiyyətlərin zəif və
güclü tərəflərini isə belə müəyyənləşdirə bilərik.
Zəif tərəfləri:
1. İlk növbədə cəmiyyəti irəli apara bilcək inandırıcı,
sağlam ideologiyanın olmaması.
2. Belə bir ideologiya ətrafında insanları cəmləşdirən
qüvvənin - müxalifətin olmaması (MÜXALİFƏT nədir? Bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/06/16-birg-razilasma-v-muxalift.html
).
3. ZİYALI İNSTİTUTUnun yoxluğu və s.
Cəmiyyətin güclü tərəfləri:
1. Mütləq əksəriyyətdir, çoxluqdur.
2. Ədalət axtarışında olur (ədalətsizliyə,
özbaşınalığıa, qanunsuzluqlara düçar olduqlarına görə) və s.
Deməli, DİKTATORdan yaxa qurtarmaq üçün lazımdır:
1. Cəmiyyətə güclü, sağlam ideologiya təqdim etmək
2. Bu ideolgiya ətrafında maarifləndirməni təşkil
etmək və sadə bir dillə cəmiyyətə anlatmaq.
3. İnsanları məhz həmin ideolgiya ətrafında birləşdirmək.
BİRGƏ RAZILAŞMA KONSEPSİYASIna görə cəmiyyətdə (məmləkətdə)
yeganə bir diktator var – hamılıqla qəbul etdiyimiz BİRGƏ RAZILAŞMA (QANUNLAR)! Hər kəs isə birmənalı
olaraq bu BİRGƏ RAZILAŞMA (QANUNLAR) qarşısında bərabərdir. BİRGƏ RAZILAŞMA KONSEPSİYASI (onun fəlsəfəsi)
tək şəxsin (yaxud bir ovuc şəxsin)
DÖVLƏT idarəçiliyini qətiyyətlə rədd edir, bunun əvəzinə idarəçilikdə institutisional
idarəetməni qəbul edir. Təbii ki, belə
idarəetmənin effektliliyi sırf elmi əsalandırılmalara söykənir (bax: https://birgeraz.blogspot.com/2020/08/17.html).
Beləliklə, BİRGƏ RAZILAŞMA KONSEPSİYASI hakim olan
cəmiyyətdə yeganə DİKTATOR BİRGƏ RAZILAŞMA VƏ QANUNLARDIR.
Ramin Allahverdi
Comments
Post a Comment